Boşver beni,
Mühim değilim..
Bu O’nun hikayesi…
Çok beyazdı, kir tutardı,
Ömrü kelebek kadardı,
Mektupları şişedeyken…
Bir de bakmış deniz yokmuş..
Tek başına dans ederken,
Mutsuzluktan sarhoşmuş…
Daha 17, 17, 17
17’ymiş.
Oyundan kalkmak isterken,
Kağıtlar dağıtılmış..
Bu hava boşluğunda,
Artık her şey satılıkmış…
Trafikte akmayan,
Hep onun seridiyken,
Söylediği son şarkı,
Elveda Zalim Dünyaymış…
Daha 17, 17, 17
17’ymiş.