Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş
Ne olur terk etme yalnızlık çok acı
Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte sen kadınım,
Hatırla o günü karşı ki sokakta
Seni öptüğümü ilk defa hayatta
Kollarımda benim ilkbahar sabahım sen kadınım, kadınım
Bana bıraktığın bütün bu hayatın
Yaşanan aşkların değeri yok artık
Ben sensiz olamam artık anlıyorum,
Sen
Şimdi çok yalnızım n’olur kal benimle
O kapıyı kapat elini ver bana
Dışarıda yalnız, yalnız üşüyorsun sen
Kadınım
Kadınım
Sen